سفر به انتهای پَر

تا رویا

مرده کنار مرده‌ی هم می‌خوابیم

دخلی به هم ندارند رویاهای‌مان

تکان هم در جهت هم نمی‌خوریم

این اتفاق اگر که می‌افتاد

روی هم رفته بازیگوش می‌شدیم

می‌رسیدم احساس سبکی کنم اگر

اگر برای تو از سر تعریف می‌کردم از سرم

خلاص رفتن ِ دل، دل می‌خواهد

گرفتن ِ کارنامه است

خلاصه‌کردن چیزهایی

مثل گذشته‌ی این شعر ...

مثل توجهم به اصل کسی

دو مرده‌ی کنار هم نیستیم من و تو

این چیزی‌ست که تا رویایم را تکان می‌دهد

تکان‌دهنده می‌کند ...

دوربین

این جایی که زندگی می‌کنم من هیچ کس نمی‌میرد

باورت می‌شود؟

یک نفر نمی‌میرد

به همین سادگی

شب

هر شب

کلفتی پوستم را می‌کشد کنار

یک دوربین قدیمی‌ام انگار

انگار تاریکی برای ظهور عکس‌هایم ضروری است

عنوان: سفر به انتهای پَر

شاعر: رویا تفتی

ناشر: انتشارات بوتیمار

سال نشر: چاپ اول، 1391

شمارگان: 1000 نسخه

موضوع: شعر فاسی-- قرن 14

قیمت: 45000 ریال