اولِ عاشقی

 توی اتاق نشیمن یک مبل پایه کوتاه کنار پنجره هست که استلا شب ها روی آن می نشیند و مطالعه می کند و برایش هم مهم نیست که بعد از تاریک شدن هوا روی این مبل نشسته انگار که روی صحنه تئاتر باشد. هر چه به دستش می رسد، می خواند، همه چیز می خواند، تا کتابی به دستش می رسد، بازش می کند و غرقش می شود. جیسون گاهی می گوید اگه کتاب رو ازت بگیرن، می میری. می میری؟ استلا جوابی نمی دهد.
وسط روز، بین کارهایی که باید تمام شان کند، به آخرشان برساند، ختم شان کند، کتابی بر می دارد و یک صفحه می خواند، دو صفحه می خواند، مثل نفس کشیدن است، اگر بپرسند شاید نتواند بگوید الان چی خوانده، اصل مطلب چیز دیگری است. مقاومت است. یا مخالفت. شاید گم شدن. ممکن است همین باشد.
...

استلا تنهایی را دوست دارد. خوب می تواند سر خودش را گرم کند، با باغچه، با کتاب ها، خانه داری، شست و شو، تلفن های طولانی با کلارا، روزنامه، بطالت. قبلا با کلارا توی شهر در یک خانه اجاره ای زندگی می کرد، در خیابانی پر از کافه، بار و کلوب؛ مردم درست جلوی ساختمان می نشستند، پشت میزهای زیر سایه بان یا زیر چترهای آفتابی، و شب ها صداشان و گفت و گوهاشان، غصه هاشان، حدس و گمان هاشان، توضیحات غلوآمیزشان از خوشبختی و بدبختی تا اتاق استلا و کلارا بالا می رفتند. هرگز. همیشه. همه اش، هیچ وقت، تا فردا، خداحافظ.
مدت زمان چندانی از این ها نگذشته. استلا نمی تواند بگوید که دلش برای آن زندگی تنگ شده. امروز دوست دارد تنها باشد، قبلا دوست نداشت تنها باشد، به همین سادگی، فقط نمی تواند دقیق بگوید که این تغییر چه وقت روی داده. چطور، یک باره یا کم کم؟ طی ماه ها یا از امروز به فردا، از یک روزی که استلا فراموش کرده...
...

فکر می کرد که در زندگی اش چاره های موقتش یکی یکی از دستش رفته بودند. با حرص به این موضوع فکر کرده بود. اما بعد جیسون به این فکر خندیده بود. گفته بود استلا، دگرگونی ها به موقع خودشون دوباره اتفاق می افتن. صبر کن.
...

می گوید به نظرم آدم باید همیشه سعی کنه سازشی به وجود بیاره. طوری می گوید که انگار مدتی به این موضوع فکر کرده. می گوید باید بین همدردی و بی تفاوتی راه وسطی پیدا کرد. بی تفاوتی خیلی مهمه. منظورم سردی نیست، منظورم بیشتر آرامشه. شاید بهتر باشه که خودتون رو درگیر احساسات نکنین؟ همه این ها تموم می شه، تنها چیزیه که می تونم بگم.
...

می گوید می دونین یعنی چی وقتی آدم مثل برق عاشق می شه؟ وقتی عشق مثل صاعقه می زنه به کسی، مثل یک حادثه می آد سراغ کسی؟ می دونم واژه ای هست براش، اما یادم نمی آد.
...

استلا در کمال ناباوری به فکرش می رسد که من در واقع مثل چیزی سخت ام که زود می شکنه.
...

پشیمانی همیشه با استلا ست. مثل یک نقص، مثل یک خطای خیلی کوچک اما اساسی در سیستم.
...

جیسون می گوید می خوای نظر من رو بدونی، باید خودت رو کنار نگه داری. نباید عکس العمل نشون بدی. یک جایی خوندم عکس العمل یعنی تماس، اصلش همینه، این چیزیه که این آدم ها می خوان.
استلا می گوید من خودم رو کنار نگه می دارم. من به هر حال خودم رو کنار نگه می دارم. کجا این رو خوندی.
جیسون می گوید توی اینترنت. توی این اینترنت نکبتی بدبخت. کجا دیگه می تونم خونده باشم.
...

  پیش ترها می توانستم گاهی برای خودم مجسم کنم آدم دیگری ام.
امروزه دیگر فقط خودم ام. خسته و زیاده از حد تحمل کرده... و همیشه به تو فکر می کنم، حس می کنم تو فقط برای مدت کوتاهی رفته ای بیرون و همین الان بر می گردی، همیشه فکر می کنم همین الان بر می گردی.

...

می گوید این مکان قبل از تو بوده و بعد از تو همیشه همین جا خواهد بود. مکان ها با تو کار دارن، ولی تو با اون ها کاری نداری. تو باشی یا نباشی این شهرک همین جا هست. خونه همین خونه است، وقتی برای آخرین بار از درش رفتی بیرون، به خاکستر تبدیل نمی شه. تمام چیزهایی که حس می کنی فقط در درون تو اتفاق می افته، تنها چیزی که وجود داره، همین "درون ما" است - نه چیز دیگه. این ها هشیارکننده اند. اما واضح هم هست- ثابت، تویی.

...

کلارای عزیز، اگر آن دسته گل عروسیت را در هوا نگرفته بودم، احتمالن همه چیز مسیر دیگری پیدا کرده بود، یاسمن و یاس، راستی هنوز یادت هست؟ به نظرم عادلانه نمی آید که زنجیره چیزها فقط بعد از گذشت زمان خود را نشان می دهد. از طرف دیگر هم خوشبختم، قلبی دارم ناآرام و مطمئن. الان کلیدها را تحویل می دهم؛ وقتی از این در بروم بیرون، به پشت سرم نگاه نمی کنم، حتا یک بار، برایت قسم می خورم. و فکر می کنم _ آنجایی که فردا خواهم بود، دیگر امروز گذشته.

...

در‌ آشپزخانه کنار میز می‌نشیند٬ مطالعه می‌کند. حین خواندن سر بلند می‌کند و‌ خودش را از بیرون نگاه می‌کند٬ از منظر کسی بیرون خانه٬ کسی شاید در باغچه٬ از کنار نرده‌ها٬ بین علف‌های بلند درهم علف‌زار. زن تنهایی را می‌بیند نشسته کنار میزی زیر چراغ٬ در حال مطالعه. فکر می‌کند٬ این منم. این منم. در کمال ناباوری به فکرش می‌رسد که من درواقع مثل چیزی سخت‌ام که زود می‌شکند.

...

تمام افکار دوباره سروکله‌ی همه‌شان پیدا می‌شود٬ هیچ‌چیز گم نمی‌شود٬ همه چیز در دایره‌ای در حال چرخیدن است.

***

عنوان:اول ِ عاشقی

نویسنده:یودیت هرمان

مترجم:محمود حسینی زاد

ناشر:افق

سال نشر:چاپ اول 1394

شمارگان: 1100 نسخه

شماره صفحه: 176 ص.

موضوع:داستان های آلمانی

قیمت: 95000 ریال