روزی آناهیتا هیجان زده و خوشحال، مثل اغلب دخترها و پسرهای دانشجوی دور از خانه، تلفنی از من دستور تهیه ی خورشت هویج را خواست؛ و من هم مثل اغلب مادرهای هیجان زده به یک خورشت بسنده نکردم. این شد چرایی تهیه ی کتابچه ی فروتن آشپزی و چنین آغاز کردم:
از من خواستی طرز تهیه ی خورشت هویج را یادت بدهم تا برای دوست هم خانه ات، آرین، درست کنی. یواشکی پرسیدی تا آرین نشنود. می خواهی ناگهانی خوشحالش کنی، به قول امروزی ها "سورپریزش" کنی؛ باشد. و من فکر کردم بد نیست علاوه بر خورشت هویج چیزهای دیگری هم یادت بدهم.
راستش را بخواهی خودم هم نیاز دارم طرز تهیه ی غذاها را بنویسم چون دیگر کم کم دارد یادم می رود. می دانی که، خیلی پابند آشپزی سنتی نبوده ام، نه که آن را قبول نداشته باشم، بلکه بیشتر از سر ناچاری. از زمان دانشجویی یاد گرفتم اغلب با هر چی که دم دستم بوده، با استفاده از ذائقه ی سنتی، چیزهایی درست کنم.
آشپز خوبی نیستم، اما بلدم گلیم خودم را از آب حتا از توی آش و آبگوشت بیرون بکشم!
و اما اولین قدم آشپزی این است که سنت های آشپزی منطقه و سرزمینت را فراموش نکنی. نه، نه، صحبت از وطن پرستی و فیلم های آبگوشتی با پیاز له شده با مشت نیست، صحبت از امکانات غذایی موجود و ذائقه و ویژگی های آب و هوایی و جسمانی هر جایی است.
دومین قدم این که فکر نکنی سنت علیه مدرنیته است. هر حرکت مدرنی بر پایه ی سنتی می تواند اتفاق بیفتد؛ پس اگر سنت آشپزی نداشته باشی، امکان تغییرات مدرن در آن را هم نخواهی داشت و هیچ کار مدرنی را نمی توانی در خلاء انجام بدهی.
اصل ِ اصیل دیگر این که آشپزی کردن را نه کار بی ارزش بدانی، نه کار زن های خانه دار بیکار (!)، آن چنان که تفکر تاریخی مردانه ی عامیانه تلقی کرده است و یا تصور فمینیست هایی که حتا نمی دانند "فمین" و "ایست" چیست.
بسیاری از مردان ِ مرد را دیده ام که نه تنها در کار و شغل و خانواده شان عالی بوده اند، بلکه آشپزهای بسیار ماهری نیز هستند. غذای خوب می پزند، غذای خوب را می شناسند، مزه ی دهانشان را می دانند، سر سفره با غذا محترمانه برخورد می کنند و هیچ یک از این مهارت ها را جنسیتی نمی کنند.
در ذهنیت بسیاری از خانم ها مثلاً فمینیست، آشپزی، تمیز کردن خانه، و در مجموع کار ِ خانه، کاری است پست و دون شان زنان مدرن. آن ها دوست دارند یا ترجیح می دهند کارهای مردانه انجام بدهند و درست همین جاست که می توان مچ شان را گرفت: پس این فمینیست هایی مثل شما هستند که مردها و کارهای مردانه را برتر می دانند و می خواهند خودشان را شبیه آن ها کنند! بحث حقوق قانونی و اقتصادی و اجتماعی جداست البته اگر بتوان با آشپزی نکردن به آن دست یافت. پس هنرمندانه آشپزی می کنیم و عاقلانه دفاع! مثل بعضی آقایان که حمله نمی کنند و آشپزی شان هم عالی است.
و زن ها و آشپزی؛ زن ها، به تعبیر بسیاری از جامعه شناسان و انسان شناسان، نازنین ترین موجوداتی بودند که با کار کشاورزی مردهای کمتر نازنین بیابانگرد شکارچی را به سکونت و تمدن و سر سفره ی غذا هدایت کردند و وقتی کار تولید کشاورزی معصوم به صنعت و سرمایه داری ددمنش تبدیل شد، مردها و زن های خیلی کمتر نازنین، بدوبدو، توی مترو، توی اتوبوس، توی ترن های هوایی و زمینی و فضایی ساندویچ به نیش کشیدند. ولی نگران نباش؛ هنوز سفره ای هست و خورشت هویجی که برای رفیقی پخته می شود تا او را و شکم غربت کشیده ی دوست و خود را سرشار از عاطفه ای هویجی کند.
عنوان:کتابچه ی فروتن آشپزی
نویسنده:مینو امیرقاسمی
ناشر:نشر مرکز
سال نشر:چاپ اول 1394
شمارگان: 1000 نسخه
شماره صفحه: 104 ص.
موضوع:آشپزی/ آشپزی ایرانی
قیمت: 99000 ریال