اسم من سعد سعد است، که معنی‌اش در زبان عربی می‌شود امید امید و در زبان انگلیسی می‌شود غمگین غمگین؛ در تمامی طول هفته‌ها، گاهی از ساعتی به ساعت بعد، در انفجار آن ساعت دوم می‌بینم که، واقعیت وجودی من به آهستگی از عربی به سوی انگلیسی می‌لغزد؛ و بسته به اینکه خودم را خوشبین احساس کنم یا بیچاره، من سعد امیدوارم می‌شوم یا سعد غمگین...
در مسابقه بخت‌آزمایی تولد، یا شماره‌ی خوب را بیرون می‌کشیم یا شماره‌ی بد. وقتی که در امریکا به دنیا می‌آییم، یا در اروپا، یا ژاپن دیگر با هم فرق داریم و کار تمام است: یک بار برای همیشه به دنیا می‌آییم، بدون هیچ احتیاجی به تکرار آن. اما وقتی که روز را در آفریقا می‌بینیم یا در خاورمیانه ...
اسم من سعد سعد است، که معنی‌اش در زبان عربی می‌شود امید امید و در زبان انگلیسی می‌شود غمگین غمگین؛ ممکن بود بخواهم به همین نسخه‌ی عربی‌ام اکتفا کنم، به نوید‌های شادی‌بخشی که این نام در آسمان ترسیم می‌کرد؛ ممکن بود امیدوار شوم که غرور به عنوان یگانه نیرو به جلو براند، مرا پرورش دهد، در جایی نفس بکشد که من در آنجا به وجود آمده‌ام، به عنوان یک عرب، خندان در میان خانواده، سپس در حالی‌که به نوبه‌ی خود بی‌هیچ محدودیتی شجره‌ی خانوادگی را گسترش داده‌ام، سفر ساکنم را در زمان به پایان برم؛ ممکن بود خشنود شوم از شریک شدن در توهم انسان‌های خوشبخت، از فکر کردن به اینکه آنها بهترین مکان دنیا را اشغال کرده‌اند بی‌آنکه هیچ گشت و گذاری در محل زندگی‌شان آنها را مجبور کرده باشد به مقایسه کردن آنجا با جایی دیگر؛ حال آنکه این سعادت ابدی به‌وسیله‌ی جنگ از من صلب شده است، به وسیله‌ی استبداد، آشوب، هزاران رنج و سختی و انبوهی از مردگان.
عنوان: اولیس از بغداد
نویسنده: اریک امانوئل اشمیت
مترجم: پویان غفاری
ناشر: افراز
سال نشر: سوم 1392
شماره صفحه: 328 ص.
شمارگان: 2200 نسخه
قیمت: 155000 ریال
موضوع: داستان‌های فرانسه- قرن 20 م.