فرانی گفت "فقط می دونم دارم عقلم رو از دست می دم. حالم داره از ایگو به هم می خوره؛ ایگو، ایگو، ایگو. ایگوی خودم و هر کس دیگه. حالم از هر کسی که می خواد به جایی برسه، هر کسی که می خواد یه کار متفاوت انجام بده یا آدم جالبی باشه، به هم می خوره. چندش آوره؛ هست، هست. برام اهمیتی نداره بقیه چی بگن."
"مطمئنی از رقابت نمی ترسی؟"
"من از رقابت نمی ترسم. قضیه درست برعکسه. متوجه نیستی؟ من از این می ترسم که بخوام رقابت کنم؛ این چیزیه که من رو می ترسونه. همین که به طرز وحشتناکی طوری تربیت شده ام که ارزش های همه رو قبول کنم، و این که تشویق شدن رو دوست دارم، و دوست دارم با حرارت درباره ام حرف بزنند، دلیل نمی شه این کار درست باشه. ازش خجالت می کشم؛ حالم رو به هم می زنه. حالم از این که شجاعتش رو ندارم که یه هیچ کس مطلق بشم به هم می خوره. حالم از خودم یا هر کس دیگه ای که بخواد یه جوری جلب توجه کنه به هم می خوره."
...
اون می گه هر کدوم از اسم های خدا -هر اسمی- این قدرت عجیب و غریب و خودکار رو برای خودش داره. و بعد از این که یه جورهایی راهش می اندازی خودش ادامه می ده...اگه دائم اسم خدا رو تکرار کنی، یه اتفاقی می افته... یه اتفاقی تو یه قسمت کاملا غیرمادی قلب آدم می افته- اون جا که هندوها می گن اگه یه دینی داشته باشی، آتمان فرود می آد- و خدا رو می بینه، همین.
...
چیزهای قشنگی توی دنیا هست؛ منظورم چیزهای واقعاً قشنگه. ما این قدر احمقیم که همیشه از مسیر خارج می شیم. همیشه، همیشه، همیشه هر چیزی رو که اتفاق می افته به من ِ نکبتی ِ حقیر خودمون برمی گردونیم.
...
اگه هر چند وقت یک بار- فقط هر چند وقت یک بار - حداقل یک اشاره مودبانه کوچک فرمالیته می شد که علم باید به خرد منتهی بشه، و اگه نشه، فقط یه وقت تلف کردن چندش آوره. ولی هیچ وقت نمی شه! توی این دانشگاه کوچکترین نشانه ای از این نمی شنوی که قراره خرد هدف نهایی علم باشه.
...
همه مطالعات دینی باید به نا آموختن همه تفاوت ها منجر شوند، تفاوت های خیالی بین دختر و پسر، حیوان و سنگ، روز و شب، گرما و سرما ...
...
خداوند قلب را نه با افکار که با دردها و تناقضات راهنمایی می کند.
...
در مورد خدایان، کسانی هستند که وجود خدا را انکار می کنند، دیگران می گویند وجود دارد، ولی نه خود را به چیزی مشغول می کند و نه چیزی را پیش بینی می کند. گروه سومی به وجود و دوراندیشی او اعتقاد دارند، ولی تنها برای مسائل بزرگ و آسمانی، نه برای چیزهای روی زمین. گروه چهارمی می پذیرند که مسائل زمینی هم به اندازه ی مسائل آسمانی اهمیت دارند، ولی تنها به طور کلی، و نه مسائلی که به اشخاص مربوط باشند. گروه پنجم، که اولیس و سقراط از آن دسته بودند، آن هایی هستند که اعلام می کنند:
«هیچ حرکت من بر تو پوشیده نیست!»
...
تو با واقعیات روبه رو نمی شی. همین روش لعنتی روبرو نشدن با واقعیاته که تو رو در درجه اول به چنین وضعیت ذهنی درهم ریخته ای کشونده، و احتمالا نمی تونه از این وضعیت درت بیاره.
...
اگه می تونی با تمام قدرتت از پا دربیای، چرا همون انرژی رو صرف این نمی کنی که خوب و مشغول بمونی.
...
همه اش کتاب بود. کتاب هایی که آدم باید بر می داشت. کتاب هایی که آدم برای همیشه پشت سر گذاشته بود. کتاب هایی که آدم نمی دانست با آنها چه کند. اما همه اش کتاب و کتاب. قفسه های بلند هر سه دیوار اتاق را پوشانده، و تا ظرفیت شان و بیشتر از آن پر شده بودند.
...
عنوان:فرانی و زوئی
نویسنده:جی. دی. سالینجر
مترجم:میلاد زکریا
ناشر:نشر مرکز
سال نشر: چاپ اول 1380- چاپ چهاردهم 1395
شماره صفحه: 185 ص.
موضوع:داستان های آمریکایی- قرن 20 م.
قیمت: 129000 ریال