زندگی ام طبق قاعده و فرمول خاصی نیست. بخشی از آن غریزی است و احساسات معمول بخش دیگری از آن را تشکیل می دهد. منطق هم در زندگی ام وجود دارد، منطقی که مثل خیلی چیزهای دیگر خوب است. من در طول زندگی ام از افراد و چیزهای مختلفی منطق آموخته ام و انگار این افکار در من جذب شده اند: از مادرم، معلم باله ام، مجله ی ووگ، قوانین زندگی، سلامتی و طبیعت چیزهای زیادی یاد گرفته ام.
...
مهم ترین چیز این است که از زندگی خود لذت ببرید و شاد باشید. همه اش همین است.
...
یک روز را انتخاب کن. تا آن جا که می توانی ازش لذت ببر. روزها هم مثل آدم ها می آیند و می روند ... فکر می کنم گذشته کمکم کرده قدر حالا را بدانم و نمی خواهم یک لحظه اش را به خاطر نگرانی آینده از دست بدهم.
نمی گویم برای یک روز زندگی کن؛ این خیلی ماتریالیستی می شود. اما از داشته های هر روزت استفاده کن. من متوجه شده ام که خیلی از ما فقط در سطح زندگی می کنیم و نمی دانیم زنده بودن خودش بزرگ ترین نعمت است.
...
از میان نا امیدی های بزرگ زندگی، خیلی بیشتر از آن چه فکرش را می کردم به دست آورده ام ... بیشتر از آن چه امیدش را داشتم. اکثر این اتفاقات خوب هم وقتی پیش آمدند که دنبال شان نرفته بودم.
...
چیزی که درد دارد این است که نزدیک مرگت به گذشته نگاه کنی و فقط بدی ها و فرصت های از دست رفته را ببینی، یا این که فکر کنی چه می شد اگر این طوری نمی شد.
...
اگر می خواهید وارد مباحث روان شناسی بشوید، می توانید بگویید این تصمیم گیری های قاطعم از احساس نبود امنیت و حقارت ناشی می شود. نمی توانستم با این احساسات بجنگم. تنها کاری که ازم بر می آیمد این بود که واقع گرا باشم و پاهایم را روی زمین بگذارم و با انگیزیه و انرژی به جلو حرکت کنم.
...
همه ما کودکانی هستیم که بزرگ شده ایم. زندگی مان از کودکی و بزرگ سالی در کنار هم تشکیل شده است. پس هر کسی باید در جست و جوی چیزی که دوست داشته و واقعی بوده به گذشته برگردد.
...
بزرگ ترین پیروزی زندگی ام این بوده که توانستم با خودم زندگی کنم و کمبودهای خودم و دیگران را بپذیرم. از آن چه دوست دارم باشم خیلی دورم، اما بالاخره به این نتیجه رسیده ام که آن قدرها هم بد نیستم.
...
فکر می کنم بیشتر زن ها برای مردان زندگی شان لباس می پوشند.
...
باید به خودت به صورت عینی نگاه و خودت را مثل یک دستگاه آنالیز کنی. باید با خودت کاملاً صادق باشی و با نقص هایت رو به رو شوی. سعی نکن نقص هایت را پنهان کنی. در عوض، تلاش کن چیز دیگری را رشد بدهی.
به نظر من، تا هر زنی به خودشناسی نرسد، نمی تواند استایل شخصی خودش را به دست بیاورد.
...
لبخند تو همه اش به گل هایی که انتخاب می کنی و به موزیکی که پخش می کنی بستگی دارد. می خواهم شاداب و سرزنده باشم و در این دنیای پر از مشکل پناهگاهی داشته باشم.
...
تغییر دنیا کاری ناممکن به نظر می رسد، و یک نفری نمی توان کاری از پیش برد. تنها زمانی که هر کدام مان متعهد شویم قدمی برای اصلاح امور برداریم می توانیم دنیا را تغییر دهیم.
...
تا دنیا دنیا بوده، تاعدالتی هم وجود داشته. اما این دنیای ما می تواند با کوچک تر شدن ما را بیشتر به هم نزدیک کند. هیچ شکی نیست که تعهد اخلاقی ما ایجاب می کند آن ها که بیشتر دارند به آن ها که چیزی ندارند ببخشند.
بچه ها مهم ترین منبع حیات ما و امیدمان به آینده اند. ما نه تنها باید به آن ها کمک کنیم از شکننده ترین دوران حیات شان در اول زندگی شان به سلامتی بگذرند، بلکه باید تلاش کنیم دنیا را از سوء استفاده های احساسی، اجتماعی و فیزیکی پاک کنیم. تصور جهانی بدون تنش و خشونت ناممکن است، اما می توانیم ناممکن را ممکن کنیم. همه اش به ما بستگی دارد.
...
سرشار از خشم نسبت به خودمان هستم. من به گناه جمعی باور ندارم؛ چیزی که به آن باور دارم مسئولیت جمعی است.
عنوان:راهنمای دوست داشتنی بودن به روش آدری هپبورن
نویسنده:ملیسا هلسترن
مترجم:یاسمن رضایی
ناشر:انتشارات ملیکان
سال نشر:چاپ اول 1394
شمارگان: 1000 نسخه
شماره صفحه: 220 ص.
موضوع:هپبورن، آدری، 1929-1993 م. -- جملات قصار
قیمت: 250000 ریال