میچ، مشکل این جاست که ما باور نداریم، همه مان کاملا شبیه یک دیگریم. سیاه و سفید، کاتولیک و پروتستان، زن و مرد. اگر واقعا هم دیگر را شبیه به هم ببینیم، شاید برای پیوستن به خانواده ی بزرگ بشری دنیا مشتاق تر شویم، و شاید همان گونه که از خودمان محافظت می کنیم، از آن هم مواظبت کنیم.
حرف ام را باور کن. وقتی داری می میری، متوجه می شوی که این حرف درست است. همه مان آغازی مشابه - تولد- و پایانی مشابه - مرگ- داریم، پس چه طور می توانیم، متفاوت باشیم؟
روی خانواده ی بشری سرمایه گذاری معنوی کن. روی مردم. جامعه ی کوچکی تشکیل بده: جامعه ای پر از آدم هایی که دوست شان داری، و آن ها هم دوست ات دارند.
اول ِ زندگی که خردسال ایم، برای حفظ بقای مان به دیگران احتیاج داریم. درست است؟ آخر ِ زندگی هم ( وقتی مثل من شدی) برای حفظ بقای مان به دیگران احتیاج داریم. درست است؟
و بقیه ی حرف اش را زمزمه وار و زیرلبی ادامه داد:
و حالا یک راز: بین این دو مرحله هم به دیگران احتیاج داریم.
(صفحه 212)
میچ، امکان ندارد، پیرها به جوان ها حسادت نکنند. مطلب این جاست که تو بپذیری، کی و چی هستی، و از چیزی که هستی، لذت ببری. الان برایت این شرایط مهیا شده که سی سالگی ات را بگذرانی. من سی سالگی ام را گذراندم، و حالا باید هفتاد و هشت سالگی ام را سپری کنم.
باید نقاط قوت واقعی و زیبای زندگی ِ الان ات را بیابی. بازگشت به گذشته فقط تو را به رقابت و مقایسه وا می دارد. و سن و سال به هیچ وجه مقوله ای رقابتی نیست.
( صفحه 167)
به آن چه که بودایی ها انجام می دهند، عمل کن. هر روز، پرنده ی کوچکی را روی شانه ات تصور کن که می پرسد: آیا امروز همان روز است؟ آیا آماده ام؟ آیا کل کارهایی را که انجام می دهم، واقعا نیاز دارم که انجام دهم؟ آیا همان انسانی هستم که می خواهم، باشم؟
( صفحه 120)
***
عنوان:سه شنبه ها با موری
نویسنده:میچ آلبوم
مترجم:ماندانا قهرمانلو
ناشر:نشر قطره
سال نشر:چاپ اول 1383- چاپ یازدهم 1393
شمارگان: 3000 نسخه
شماره صفحه: 264 ص.
موضوع:شوارتس، موریس / مرگ - جنبه های روانشناسی
قیمت: 140000 ریال