بی‌قرارم و هیچ کوچه‌ای نیست
ساده باشم و
توی رگ‌هایم هی دنبالت بگردم تا گم شوم
گور شوم و تو هرگز به قرار من نرسی
جنون سن گریبانم را بگیرد و
فقط پیراهن تو پابندم کند به خانه‌ای که
ناگزیر مثل تو چهارخانه است
و پله های فرار
خانه‌ی کبوتری باشد که
نه خودش بپرد و نگذارد که
بگریزم
×××
بوته‌ها مال من‌اند
وقتی که جاده باریک شد
دل‌ات را پر بده
راه را گم نکند
مهتاب
××××
سر در گریبان‌ام بگذار
پیچک‌ها
نیلوفر ببافند بر تن‌هایمان
××××
من شکستنی‌ام
نگو اما
اگر
شاید
×××
از بند خیال‌ات
رهایم کن
می‌خواهم بخوابم
×××
همیشه باش،
می‌کُشدم
همیشه این را
به یاد داشته باش
×××
تمام درها را گشودم
به نام عشق
تو ایستاده بودی
×××
من
بنفشه‌ام
این را به یاد داشته باش
فقط هر بهار
×××
توی دلم گم شده‌ای
چگونه
دورت بیندازم
دلم؟!
عنوان: ورای زنی که شاید دوستم داشته باش
شاعر: بنفشه حجازی
ناشر: سرزمین اهورایی
سال نشر: چاپ اول، 1391
صفحه: 87 ص.
موضوع: شعر فارسی- قرن 14
قیمت: 25000 ریال